دیانا الهه ماه وجنگل

روز ۱۳ اردیبهشت سه ماهه شدی کوچولوی خونه ما....چه زود گذشت مثل برق مثل بااااد اینروزاااا هی داری بیشتر و بیشتر توی دل ما خودت و جا میکنی...دلبری میکنی تا نگاهت میکنم میخندی و ریسه میری....من هرار هزار بار واست میمیرم و زنده میشم. دیگه چی بگم از خوبی های تو نازنین..؟؟؟ شبا خیلی اذیتم نمیکنی.. بادگلوت و همچین مشتی میزنی یه ذره بغلی شدی و عشق بغل داری.... هنوز دستات مشت هستن و هر کاری میکنم باز میکنی و دوباره میبندی... همش دستت و میخوری و یه ملچ ملوچی راه میندازی که نگوووووووووو دیگه نمیدونم چی بگم از سه ماهگیت...‌ فقط میدونم که من فقط ۳ ماه دیگه فرصت دارم شب و روز کنارت باشم...دیگه کم کم داره مرخصی زایمانم تموم میشه و دوریمون ت...

عجب روزایی هستن این روزای خوب اردیبهشتی......کاش تموم نشن و کشدار بشن...اونقدر طول بکشه که من و تو حسابی با هم حال کنیم...این روزا که خونه هستم و باید هزار بار قدرش و بدونم و از کنارت بودن نهایت لذت وببرم..اصلا" مرخصی زایمان و برای همین گذاشتن که مادرا ، مادر کنن و کیف کنن.... روزا آندیا مدرسه میره و من و تو دو تایی پیش همیم....من با صدای بلند باهات حرف میزنم ،شعر میخونم و تو هم ابراز احساسات میکنی... اینقدر دست و پا میزنی که من بجای تو خسته میشم....آقو آقو میکنی و دلبری و من هزار بار میکشی....آخه کی گفته بچه دوم خوب نیست...عشقه بخدا عششق....کاش زودتر میومدی و زندگیمون و گرمتر میکردی...البته که با وجود آندیا زندگیمون گرم هست ولی با تو گرمتر م...

واکسن دو ماهگی و کمی دیرتر از موعدش زدیم چون واکسن بدو تولدت و همون روز تولد نشد که بزنیم....... بهر حال اون روزی که قرار بود بریم مرکز بهداشت بابا سر کار نرفت و سه تایی راهی مرکز بهداشت شدیم...... و خلاصه  واکسن دو ماهگی و به پای چپ دخترکم زدند و جیغ بنفشت بلند شد.....😲😲😲😲 دل منم از جیغ تو ترکید....😭😭😭😭 بماند که بعدش تب کردی و پای چپتم که تکون میدادی جیغت بلند میشد و برنامه ها داشتیم... یه بار اونقدر دردناک بودی که از شدت درد و گریه ضعف کردی، رنگت پرید و از حال رفتی ، ما هم ترسیدیم و بردیمت یک کلینیک اطفال..... خلاصه اینکه دکتر هم یه آزمایش قند و کلسیم واست نوشت ‌.....دکتر شک کرده بود به اینکه قند خونت پایین افتاده...که خدا رو شکر...